Άγγελος
Επιφανές μέλος
σωστο..ειτε ομως θεωρειται αδυναμια ειτε οχι..ετσι ειναι δυστυχως...Ίσως γιατί τα κορίτσια κοινωνικοποιούνται έτσι ούτως ώστε μπορούν να εκφράζουν παντός είδους δυσφορία με μεγαλύτερη ευκολία από ό,τι τα αγόρια (για τα αγόρια αυτό θα θεωρείτο αδυναμία).
ειναι γνωστο απο ερευνες οτι περισσοτερες αποπειρες αυτοκτονιας γινονται απο τις γυναικες ,αλλα σε μεγαλυτερο ποσοστο ποσοστο οι πετυχημενες ειναι απο τους ανδρες,,κοινως η γυναικα μιλαει πολυ,κλαιει καταθλιβεται, προσπαθει(ή λεει οτι προσπαθει )πιο ευκολα και πιο συχνα..αλλα πιο σπανια καταληγει... ενω ο ανδρας δεν θα μιλησει ευκολα..αλλα ξαφνικα θα καταρευσει/...ετσι ειμαι και εγω και το ξερω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Eχεις απολυτο δικιο!! Στο μεγαλυτερο μερος του αυτο το θεμα εχει αυτη την απογοητευτικη προσεγγιση. Για να βοηθησεις εναν ανθρωπο πρεπει να καθησεις κατω και να τον ακουσεις. Αν δεν μπορεις να το κανεις αυτο δεν χρειαζεται να τον σκοτιζεις με στατιστικες και ορολογιες. Δεν τον ενδιαφερουν!!Όσο δίαβαζα τις απόψεις που διατυπώθηκαν σχετικά με το θέμα τόσο περισσότερο ένιωθα μέσα μου την ανάγκη να εκφράσω κι εγώ την ταπεινή μου γνώμη.ίσως αυτή η ανάγκη να πηγάζει απο το γεγονός πως είδα πολλούς "ειδήμωνες" και λίγους ανθρώπους.με απογοήτευση παρατήρησα πολλούς να παραθέτουν στατιστικά στοιχεία,γνώμες απο ειδικούς κτλ.Μερικοί μάλιστα προτείνουν και περίπλοκα σχέδια παγίδευσης για να ξεμπροστιάσουμε τον εγωιστή που τολμάει να αναζητήσει την προσοχή μας μέσω μιας τέτοιας δήλωσης και να αποδείξουμε πως δεν είναι τίποτα παραπάνω απο ενα κακομαθημένο που μόνο κλαίγεται ή προσπαθεί να μας χειραγωγήσει.κάποιες φορές μάλιστα ένιωσα σα να διαβάζω manual για ηλεκτρονική συσκευή,με πολύπλοκα βήματα και μάλιστα με τον ίδιο απρόσωπο και ξύλινο τρόπο έκφρασης.Η γνώμη μου είναι πως αυτός ακριβώς ο τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς είναι που βρίσκεται στην βάση της παθολογίας της κοινωνίας μας.Το βλέπω σαν τραγική εικόνα μπροστά μου να μας λέει ενας άνθρωπος "πόναω,είμαι απελπισμένος" και στην καλύτερη περίπτωση που κάποιος απο εμάς διαθέσει λίγο χρόνο να ανοίγει textbooks ψυχολογίας και να του αραδιάζει στατιστικά δεδομένα και ψυχρά διαγνωστικά κριτήρια που εξ ορισμού αδυνατούν να αποδώσουν στο ελάχιστο το προσωπικό του βίωμα.Έτσι όμως χάνουμε τον άνθρωπο που είναι μπροστά μας με σάρκα και οστά και τον αντικαθιστούν λέξεις και φράσεις,όπως "περιστατικό","ψυχοπαθολογία","αρρώστια","το τάδε ποσοστό το ανακοινώνει" κτλ., οι οποίες τον αποπροσωποποιούν και τον απογυμνώνουν στην συνείδηση μας απο κάθε τι που τον καθιστά ενα άτομο με προβληματισμούς και συναισθήματα.
Παραξενο που ακουγεται αυτο απο μια γυναικα γι'αυτο και σε παραδεχομαι απολυτα obscura! Οι γυναικες οντως γκρινιαζουν και κλαιγονται πολυ πιο ευκολα οταν εχουν να αντιμετωπισουν ή περνανε μια δυσαρεστη κατασταση απ'τους αντρες που οπως λες δεν θα μιλησουν γιατι θα βγει προς τα εξω σαν αδυναμια ειτε θα διαλεξουν καποια ιδιαιτερα προσωπα για να μιλησουν. Το καταλαβαινω κι απο μενα που δυσκολευομαι πολυ να εκφρασω ανησυχιες και φοβους μου ενω απ'την αλλη γυναικες να γκρινιαζουν και να κλαινε με ιδιαιτερη ευκολια.Ίσως γιατί τα κορίτσια κοινωνικοποιούνται έτσι ούτως ώστε μπορούν να εκφράζουν παντός είδους δυσφορία με μεγαλύτερη ευκολία από ό,τι τα αγόρια (για τα αγόρια αυτό θα θεωρείτο αδυναμία).
Κατι τελευταιο που εχω καταλαβει(και εδω σταματαω να ειμαι offtopic) οτι περιοδους ιδιαιτερης θλιψης η γυναικα την περναει με κλαψα ενω ο αντρας με ιδιαιτερη γκρινια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Δέν καταλαβαίνω τί εννοείς όταν λές πως <<έχεις μπροστά σου κάποιον που είναι έτοιμος να αυτοκτονήσει.>>Ωραία όλ' αυτά που μας έγραψες azadaki (καλωσόρισες στο στέκι παρεμπιπτόντως),δεν μας είπες όμως τελικά: Τι κάνεις όταν έχεις μπροστά σου κάποιον που είναι έτοιμος να αυτοκτονήσει; Κάποιον που προφανώς έχει χάσει την πίστη του στις καλές προθέσεις των ανθρώπων και στην ικανότητά τους να του δώσουν παρηγοριά.
Κρατάει πιστόλι, μαχαίρι, ή τίποτε άλλο...
Μα τέλος πάντων, το θέμα αυτό το χαρακτηρίζω υπερευαίσθητο, αγγίζει όρια που είναι αμφίβολο άν τα διαθέτουμε.
Πώς μπορούμε να μιλήσουμε για κάτι που είναι τόσο σοβαρό. Άραγε έχουμε το δικαίωμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
deathpale
Νεοφερμένος
Ναι, αυτό που λες ισχύει, ωστόσο ο λόγος που οι απόπειρες των ανδρών καταλήγουν σε θάνατο συχνότερα δεν είναι επειδή οι γυναίκες είναι λιγότερο αποφασισμένες αλλά επειδή διαλέγουν τρόπους που είναι πιο "εύκολο να τις προλάβεις" αν θες. Π.χ. ενώ οι άντρες συνήθως επιλέγουν το όπλο ή το κρέμασμα οι γυναίκες καταφεύγουν σε χάπια.( Δεν το έχω βγάλει από το μυαλό μου αυτό, just so you know.) Ούτε θεωρώ ότι οι γυναίκες κλαίγονται εύκολα και blah blah ενώ ο άντρας δεν μιλάει εύκολα κτλ. Ξέρω άντρες που κλαίγονται πολύ περισσότερο από ότι εγώ and I'm a woman! So... πιστεύω ότι είναι πιο πολύ στον άνθρωπο παρά θέμα φύλου.ειναι γνωστο απο ερευνες οτι περισσοτερες αποπειρες αυτοκτονιας γινονται απο τις γυναικες ,αλλα σε μεγαλυτερο ποσοστο οι πετυχημενες ειναι απο τους ανδρες,,κοινως η γυναικα μιλαει πολυ,κλαιει καταθλιβεται, προσπαθει(ή λεει οτι προσπαθει )πιο ευκολα και πιο συχνα..αλλα πιο σπανια καταληγει... ενω ο ανδρας δεν θα μιλησει ευκολα..αλλα ξαφνικα θα καταρευσει/...ετσι ειμαι και εγω και το ξερω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
deathpale
Νεοφερμένος
Σταδιο 3. Του πας κοντρα. Και ''ποιος πιστευει θα ενδιαφερθει αμα πεθανει αυτος''? Ολοι στη ζωη μονοι ηρθαμε, θα κλαψουμε, θα πενθησουμε θα σε ξεχασουμε. Αλι σαυτον που παει. Εκεινος χανει οχι οι αλλοι. Του πετας χυμα το ψυχολογικο προφιλ που του κανες.
Προσωπικά αν εγώ ήμουν στα πρόθυρα της αυτοκτονίας και μου έλεγε κάποιος: "Εεε καλά και ποιος πιστεύεις ότι θα ενδιαφερθεί;" μάλλον θα με έκανε να νιώσω χειρότερα παρά καλύτερα. Γιατί πολλές φορές ένας λόγος που σε κρατάει από την αυτοκτονία είναι ότι ξέρεις ότι θα κάνεις δυστυχισμένα κάποια άτομα που σε νοιάζονται. Αν λοιπόν του πεις "αυτοκτόνα εσύ και οι άλλοι θα είμαστε μια χαρά" (οκ δεν το είπες ακριβώς έτσι αλλά anyway) εεε τότε πιθανότερο είναι να το κάνει. Όσο για τα στάδια που συμβουλεύεις να ακολουθήσει κάποιος... Δεν νομίζω ότι ανταποκρίνονται σε κάθε είδους άνθρωπο. Οπότε θεωρώ ότι είναι καλύτερα να τον ακούσεις απλά, να του δείξεις ότι νοιάζεσαι και να τον παραπέμψεις σε κάποιον ειδικό, ο οποίος θα μπορεί να τον βοηθήσει. Τι στο καλό, αν μπορούσαμε όλοι να αντιμετωπίσουμε αυτές τις καταστάσεις τόσο καλά από μόνοι μας, ποιος ο λόγος που υπάρχουν οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Τα ανθρώπινα Μάξιμε, είναι για τους ανθρώπους.
Μα τέλος πάντων, το θέμα αυτό το χαρακτηρίζω υπερευαίσθητο, αγγίζει όρια που είναι αμφίβολο άν τα διαθέτουμε.
Πώς μπορούμε να μιλήσουμε για κάτι που είναι τόσο σοβαρό. Άραγε έχουμε το δικαίωμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο σε αυτό. Δέν χωράει συζήτηση καμία.Τα ανθρώπινα Μάξιμε, είναι για τους ανθρώπους.
Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:Τι κάνεις όταν έχεις μπροστά σου κάποιον που είναι έτοιμος να αυτοκτονήσει;
Αλλά στο πιό πάνω απαντούσα και η απάντηση που έδωσες δέν με καλύπτει.
Συμπληρωματικά λέω πως άν κρατάει πιστόλι, μαχαίρι ή έχει ρίξει το σχοινί, προσπαθείς να του το πάρεις και ας πούμε να κόψεις το σχοινί.
Αλλά άν τίθεται θέμα πρόληψης και δέν αρκεί το αγγάλιασμα απο την πλευρά σου ή δυό καλές ψύχραιμες λέξεις, τότε θαρώ πως απαιτούνται και λίγα άλλα πράγματάκια ακόμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Ίσως να χρειαζόταν να καταφύγεις και σε τέτοιες λύσεις σε μια τέτοια περίπτωση, όμως αν διαβάσεις το θέμα από την αρχή, στις μέρες μας υπάρχουν άνθρωποι που ανακοινώνουν τις προθέσεις τους να αυτοκτονήσουν διαδικτυακά... Και τότε το απελπισμένο άτομο βρίσκεται αρκετά μέτρα καλωδίου μακριά...Συμπληρωματικά λέω πως άν κρατάει πιστόλι, μαχαίρι ή έχει ρίξει το σχοινί, προσπαθείς να του το πάρεις και ας πούμε να κόψεις το σχοινί.
Τι κάνεις π.χ. εάν εγώ εδώ που σου μιλάω, δηλώσω πως σκοπεύω να αυτοκτονήσω;
(φυσικά δεν έχω τέτοιες βλέψεις, είναι μονάχα παράδειγμα)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Εν αρχή ήν το παράδειγμα...Τι κάνεις π.χ. εάν εγώ εδώ που σου μιλάω, δηλώσω πως σκοπεύω να αυτοκτονήσω;
(φυσικά δεν έχω τέτοιες βλέψεις, είναι μονάχα παράδειγμα)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Αυτό που λες ανήκει στην διαφορετικότητα των κοριτσιών απο τα αγόρια.Ίσως γιατί τα κορίτσια κοινωνικοποιούνται έτσι ούτως ώστε μπορούν να εκφράζουν παντός είδους δυσφορία με μεγαλύτερη ευκολία από ό,τι τα αγόρια (για τα αγόρια αυτό θα θεωρείτο αδυναμία).
Θέλωντας να είμαι σύντομος λέω πως το (θέλω) ενα κορίτσι το λέει με χίλιους τρόπους, ενώ ένα αγόρι όχι.
Εδώ τίθεται και το θέμα της εξοικίωσης των αγοριών με την γυναικεία παρουσία. Άν έχει αδερφή ή στο στενό οικογενειακό του περιβάλλον βρίσκεται κοντά με την γυναικεία παρουσία μαθαίνει απο μικρός και απο πρώτο χέρι, όλα όσα αφορούν στις γυναίκες. Άν δέν υπάρχη η γυναικεία παρουσία στο άμμεσο περιβάλλον του, τότε η εξωτερίκευση των συναισθημάτων του θα είναι δυσκολότερη και κάποιες φορές θα κάνει περισσότερα λάθη.
Πάντως σε γενικές γραμμές είτε στην μία είτε στην άλλη περίπτωση, το αγόρι δέν μιλάει πολλά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rascal_gd
Περιβόητο μέλος
Bασικα η αυτοκτονια-γι'αυτους που τελικα αυτοκτονουν ή- για τους αυτοκτονικους αποτελει καθημερινο σπορ. Δεν αυτοκτονει καποιος στα καλα του καθουμενου. Πρεπει να εχει "σκοτωσει" απειρες φορες τον εαυτο του πιο πριν, για να καταληξει στην τελικη πραξη. Και ειναι κατι που το μαθαινουν πολυ καλα οταν ειναι ακομα μικρα παιδια, οταν επρεπε να "σκοτωσουν" το εγω τους γιατι η "αγαπη" των γονιων τους δεν συμβαδιζε με τις επιθυμιες ετσι οπως εβγαιναν πραγματικα απο μεσα τους..Τι κάνεις π.χ. εάν εγώ εδώ που σου μιλάω, δηλώσω πως σκοπεύω να αυτοκτονήσω;
(φυσικά δεν έχω τέτοιες βλέψεις, είναι μονάχα παράδειγμα)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κατ'επέκταση, ο αυτόχειρας είναι δολοφόνος του εαυτού του, με συνέπειες βαρύτερες από όσες προβλέπονται για τον απλό δολοφόνο, διότι ο δεύτερος έχει ευκαιρία, παρά την πράξη του, να μετανοήσει και να σωθεί, ενώ ο αυτόχειρας όχι.
Προσωπικά σκασίλα μου αν μεταννοήσει αν έχει ήδη σκοτώσει. Είπαμε, να συγχωρούμε, αλλά όχι και σε αυτό το σημείο. Η μετάνοια έχει αξία αν μπορείς να αλλάξεις κάτι που έχει συμβεί. Αν δεν μπορείς, άντε κρεμάσου να γλιτώσει η κοινωνία από σένα.
Ό,τι και αν σου συμβεί, είτε οφείλεται σε δικές σου επιλογές, είτε στην ζωή την ίδια, πρέπει να το αντιμετωπίζεις- υποφέρεις, αφού αξιωματικά ο Θεός έχει προνοήσει για εσένα, είτε σε δοκιμάζει, είτε σε διαπαιδαγωγεί.
Σε δοκιμάζει για ποιο λόγο; Για ποιο λόγο να θέλει ο Θεός να υποφέρουμε τόσο πολύ; Δεν τα καταλαβαίνω όλα αυτά. Η θρησκεία πάει να κάνει τα κακά καλά, δικαιολογεί τα πάντα με μια "θεϊκή" δικαιολογία που εμένα μου φαίνονται μούφες. Αν σου συμβεί κάτι κακό όχι από επιλογή σου (μια αρρώστεια ας πούμε) ο Θεός δεν έχει να κάνει τίποτα με αυτό. Αν ήθελε να λέγεται Θεός, θα σε έσωζε.
Οκ μετά είδα οτι συμφωνούμε τελικά. Νόμιζα οτι επιδοκιμάζεις όσα έλεγες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μάξιμος
Διάσημο μέλος
Όλοι μας έχουμε ζητήσει κάποια φορά συγνώμη και έχει γίνει δεκτή, άλλοτε με ευκολία άλλοτε σχετικά δύσκολα. Ανάλογα με την σοβαροτητα της κατάστασης. Όσο σοβαρότερη είναι η κατάσταση τόσο και γι'αυτόν που ζητάει συγνώμη δυσκολότερο είναι να την ζητήσει. Κάποιες φορές είναι αδύνατο να αρθρώσεις και κουβέντα. Άς επικεντρωθώ στην μετάνοια. Η μετάνοια όταν είναι απόλυτα ειλικρινής κάποιες φορές φέρει και την απόλυτη συντριβή του μετανοώντος. Φέρει συναισθήματα που άν δέν τα ζήσεις ΔΕΝ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΙ.Προσωπικά σκασίλα μου αν μεταννοήσει αν έχει ήδη σκοτώσει. Είπαμε, να συγχωρούμε, αλλά όχι και σε αυτό το σημείο. Η μετάνοια έχει αξία αν μπορείς να αλλάξεις κάτι που έχει συμβεί. Αν δεν μπορείς, άντε κρεμάσου να γλιτώσει η κοινωνία από σένα.
Σε δοκιμάζει για ποιο λόγο; Για ποιο λόγο να θέλει ο Θεός να υποφέρουμε τόσο πολύ; Δεν τα καταλαβαίνω όλα αυτά. Η θρησκεία πάει να κάνει τα κακά καλά, δικαιολογεί τα πάντα με μια "θεϊκή" δικαιολογία που εμένα μου φαίνονται μούφες. Αν σου συμβεί κάτι κακό όχι από επιλογή σου (μια αρρώστεια ας πούμε) ο Θεός δεν έχει να κάνει τίποτα με αυτό. Αν ήθελε να λέγεται Θεός, θα σε έσωζε.
Οκ μετά είδα οτι συμφωνούμε τελικά. Νόμιζα οτι επιδοκιμάζεις όσα έλεγες.
Όσο για την συγχώρεση, είναι ευλογία, φέρνει μιά ηρεμία σε εσένα αυτόν που συγχωρεί που κανείς δέν μπορεί να χαρίσει, να πουλήσει αλλά ούτε και να αγοράσει απο πουθενά. Προς Θεού δέν ισχυρίζομαι ότι είναι εύκολο αυτό.
Ό γέγονε γέγονε, έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, είναι μιά ποιό απλή εκδοχή
Σε δοκιμάζει... αυτό είναι μιά άποψη. Μιά άλλη είναι πως κανένας πρωταθλητής a priori δέν ήταν σε θέση να γνωρίζει το ρεκόρ του, παρά μετά απο αιματηρές προσπάθειες.
Πρίν αρχίσεις να τρέχεις θέλω να πώ πως αρικά πήγαινες μπουσουλώντας.
Πρίν πείς μαμά, είπες αααααα.
Εσύ, έμαθες όλα τα άλλα και έφτασες στις απορίες σου για τον Θεό.
Είναι και αυτό μιά άποψη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Apro
Διάσημο μέλος
η ζωή είναι ο λόγος για να λύνουμε τα δυσκολότερα προβλήματα και είμαι σίγουρος πως θα βρεις κάποια λύση....
η αυτοκτονία είναι η χειρότερη λύση στο πρόβλημά σου.... είμαι σίγουρος, οτί μπορείς να βρεις μία καλύτερη λύση.... πίστεψε με και εγώ θα πιστέψω σε εσένα....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Taxydromos
Νεοφερμένος
Φυσικά και προσπαθείς να τον αποτρέψεις αλλά μπορείς να είσαι ψεύτης ή ρεαλιστής απέναντι σε έναν αυτόχειρα ?
Μήπως του δημιουργείς την εντύπωση ότι και εσύ είσαι μια απο τα ίδια ?
Θα μου απαντήσει κάποιος προσπαθείς να τον σώσεις δεν θα κοιτάξεις τι λές προκειμένου να γλυτώσει...............
Νομίζω μόνο μια συναισθηματική συζήτηση μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα να μην το κάνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Kate-Bender
Εκκολαπτόμενο μέλος
χμμ αντε ας σοβαρευτω....θα του εξηγουσα πως με το να αυτοκτονησει δεν θα κερδισει τιποτα...Στην ζωη μας υπαρχουν σιγουρα αρκετες δυσαρεστες στιγμες..αλλα οι ευχαριστες παρολο που μπορει να ειναι ελαχιστες ειναι υπεροχες.Θα του προτεινα λοιπον να κανει αναδρομες στο παρελθον!Ολοι μας εχουμε ζησει εστω και μια(στην χειροτερη περιπτωση μια και δεν ζουμε αφρικη) φοβερη- ανεπαναλιπτη στιγμη..και ετσι πρεπει να ζουμε παντα με την ελπιδα..πως αυτο το αισθημα θα το 3αναζησουμε.
Περαν αυτου θα του ελεγα πως υπαρχουν κα ατομα που νοιαζονται γιαυτον..και αν νοιαζεται λοιπον και αυτος γιαυτα ,δεν θα επιχειρησει να αυτοκτονησει και μονο απο αγαπη προς αυτα
Λοιπον..ποιος θελει ακομα να αυτοκτονησει???
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Deviance
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χμ, ίσως το χιούμος να βοηθούσε! Ειδκότερα άμα ο κακομοίρης που σκεφτόταν να αυτοκτονήσει λεγόταν Φαίδων!Don't do it Faidwn!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Deviance
Εκκολαπτόμενο μέλος
Χμ, ίσως το χιούμος να βοηθούσε! Ειδκότερα άμα ο κακομοίρης που σκεφτόταν να αυτοκτονήσει λεγόταν Φαίδων!
Χμμ, ίσως λίγο περισσότερο χουμορ μας απέτρεπε από τέτοιου είδους ερωτήσεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Άγγελος
Επιφανές μέλος
και μια φωτο σου γιατι οταν θα εχεις γινει λιωμα στο δαπεδο ,καπως θα πρεπει να σε αναγνωρισουμε..
(μη γελατε..ετσι ακριβως απετρεψε αυτοκτονια πτωσης ο βρωμικος χαρυ. σε ταινια .)
ομοιπαθητικη..μπορει να πιασει..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.