Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Είμαι διατεθιμένος να την κάνω τον πιο ευτηχισμένο άνθρωπο στον κόσμο....χωρίς όμως να δυστυχήσω εγώ.
Αν η ευτηχία της είναι τόσο επιφανειακή ώστε να προέρχεται από το λευκό φουστάνι,το μακρί πέπλο και το θεαθήναι σε φίλους και συγγενείς προφανώς και δεν είναι γυναίκα για μένα....
O γάμος δεν είναι αυτό. Δλδ, technically η θρησκευτική τελετή του γάμου αυτό που λες είναι (τη σήμερον ημέρα), αλλά δεν εννοώ αυτό by γαμος.
Γιατί έτσι όπως το λες είναι σαν να μου λες ότι το "πρόβλημα" είναι ότι δεν σου αρέσει το τζερτζελο.
Αν λοιπόν ο "αλλος" - που δεν είναι η κουτσομπόλα κυρα-Κατίνα από απέναντι - για όποιο λόγο θέλει 2 υπογραφές και 10' λεπτά στο δημαρχείο για να ολοκληρώσει την ευτυχία της?
Η' προτίθεσαι να "meet halfway" -aka σύμφωνο συμβίωσης?
από περιέργεια περισσότερο στα πλαίσια (όπως έγραψα και πιο πάνω), ότι ανέκαθεν προσπαθούσα να καταλάβω γιατί από κάποιους αντιμετωπίζεται τόσο αρνητικά ο γάμος (πχ. για μένα ήταν περισσότερο κάτι του στυλ "εμένα δεν με ενδιαφέρει ο γάμος γιατί δεν με νοιάζει ο θεσμός, αλλά δεν βγάζω και σπυριά στο άκουσμά του")
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Παντού και πάντα θα υπάρχουν "καλοθελητές". Συμμερίζομαι τους προβληματισμούς σου αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως θα πρέπει να ακολουθήσω τον δρόμο που είναι σε μένα αρεστός και όχι στους άλλους.
Αν ο "άλλος" δεν είναι η κουτσομπόλα κυρα-Κατίνα από απέναντι αλλά ο άνθρωπος σου που προτίθεσαι (όπως έγραψες πιο πάνω) να τον κάνεις τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στον κόσμο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Στο κομμάτι αυτό του ποστ σου με βρίσκεις καταρχήν σύμφωνη.Και το πρόβλημα σου αυτό καλλιεργήθηκε μέσα στο οικογενειακό σου περιβάλλον όταν σου έμαθαν πως έτσι πρέπει να γίνει στη ζωή μας, όταν σου έμαθαν ότι μετράει η γνώμη της γειτόνισσας και τα λόγια της πιο πολύ από τον σύντροφό σου, τις επιθυμίες και τα πιστεύω του.
Όταν μπαίνεις και πάλι στο τρυπάκι να σκέφτεσαι τι θα πει ο κόσμος που "σε έχει 10-15-20 χρόνια αστεφάνωτη". Όταν νιώθεις άσχημα επειδή δεν είστε παντρεμένοι. Όταν θέτεις όρους του τύπου "Ή παντρευόμαστε ή χωρίζουμε."
Τότε έχεις θέμα.
Απλώς δεν δέχομαι έτσι "εύκολα" τη 'δαιμονοποίηση' του γάμου. Τη βρίσκω... υπερβολική ρε παιδί μου, δεν γίνονται όλοι οι γάμοι για αυτούς τους λόγους ή με αυτές ("παντρευόμαστε ή χωρίζουμε") συνθήκες. ΔΕΝ λέω ότι αυτά τα πράγματα δεν ισχύουν ποτέ και τα κατέβασες από το κεφάλι σου, αλλά δεν μου αρέσει η υπερβολή.
Το να παντρεύονται 2 άνθρωποι (και by "παντρευομαι" εγώ τουλάχιστον δεν εννοώ το τζέρτζελο που συνοδεύει συνήθως τους θρησκευτικούς γάμους) είναι εν γένει κάτι όμορφο και τρυφερό/γλυκό κτλ.
Τουλάχιστον εγώ (η ρομαντικά αφελής?) έτσι το φαντάζομαι και δεν μπορώ να καταλάβω (αλήθεια δεν μπορώ, ποτέ δεν μπορούσα!) γιατί το αντιμετωπίζουμε λες και ο ένας (άντρας ή γυναίκα) σέρνει τον άλλο στην...κρεμάλα(!).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Γιατί?Το ότι ο γάμος ως θεσμός δεν μου λέει κάτι πχ δε σημαίνει ότι επειδή το αγόρι μου θέλει να παντρευτούμε οπωσδήποτε, εγώ πρέπει να τον παντρευτώ. Εκείνος έχει το θέμα, όχι εγώ.
(αληθινή απορία, παρόλο που η μόνιμη επωδός μου επί πολλά έτη ήταν "εγώ πρώτα θα τις παντρέψω όλες και μετά ΜΠΟΡΕΙ να παντρευτώ εγώ", με άλλα λόγια "δεν με ενδιαφέρει το θέμα γάμος", ποτέ δεν κατάλαβα- ακόμα και από τα πολύ μικρά μου, παρόλο που εγώ δεν ήθελα να παντρευτώ, γιατί αν κάποιος ήθελε να παντρευτεί- και δη αν ήταν γυναίκα(!)- είχε κάποιο "θέμα")
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Γιατι οι περισσοτερες/οι εχουν την πεποιθηση οτι αλλαζει. Και καταληγουν να απογοητευονται,και εν το μεταξυ υπαρχουν παιδια στη μεση,που καταληγουν να πληρωνουν τα σπασμενα.
άρα με ξαναφέρνεις στο αρχικό -αναπάντητο για την ώρα- ερώτημα:
πότε είναι οκ να παντρεύονται οι άνθρωποι? πότε οι γάμοι έχουν -στατιστικά, γιατί ποτέ δεν ξέρεις-πιθανότητες να μην γίνουν όπως περιγράφεις? τι είναι τελικά τα ζευγάρια που συζούν χρόνια/έχουν σχέση χρόνια?
Ποιοί παντρεύονται τέλος πάντων τη σημερον ημέρα βρε αδερφε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Πιάνομαι από αυτό για να κάνω την εξής ερώτηση που την είχα πάντα απορία σε ανάλογες περιπτώσεις.Δεν αλλαζει κατι ο γαμος.
Αν ΔΕΝ αλλάζει κάτι ο γάμος (που εγώ μαζί σου είμαι σε αυτό) τότε ΓΙΑΤΙ να μην γίνει?
Δεδομένου ότι είναι αποδεκτό πλέον και κοινωνικά να παντρευτεί κάποιος με πολιτικό γάμο, υπόθεση...15 λεπτών δλδ, φιλικό μου ζευγάρι παντρεύτηκε με πολιτικό και δεν πήρε καν άδεια από τη δουλειά (για την ακρίβεια αυτός πήρε, αυτή πήρε μια δίωρη άδεια-είχε αυτό το περιθώριο), γιατί τέτοιο "τζιζ" στο άκουσμα της λέξης "γάμος"?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Υπό ποιές προϋποθέσεις είναι αποδεκτή η απόφαση γάμου?
Μετά από πόσο καιρό, αφού έχει προηγηθεί τι, ποιός το αποφασίζει?
Τι γίνεται με τα ζευγάρια που είναι πολλά χρόνια μαζί και συζούν? Έχουν "ελπίδα" να παντρευτούν ή μπα?
Δεν κατηγορώ προσπαθώ να καταλάβω το πνεύμα αυτών που αντιδρούν τόσο έντονα στο (υπερβολικά δοσμένο στον τίτλο yet όχι τόσο από τον...ουρανό) ερώτημα του τίτλου..
Να καταλάβω τι βλέπετε που δεν βλέπω εγώ ρε παιδάκι μου, δεν λέω ότι είστε λάθος, απλώς i am missing s'th and i am trying to figure out what
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Μήπως απλά έκαναν πρόταση γάμου γιατί θεώρησαν οτι είναι πολύ αργά για να "ψάχνουν" για καινούργιο σύντροφο και φοβούνταν τη μοναξιά;;;; Λέω εγώ τώρα...
Λοιπόν δεν το καταλαβαίνω αυτό (μην το πάρεις προσωπικά, αφορμή είσαι)
Ξέρεις τι? ΝΑΙ μπορεί να είναι αυτό που λες!
Γιατί όμως πρέπει να βλέπουμε το γάμο λες και είναι κανα καταναγκαστικό έργο?
Γιατί δλδ να μην είναι αυτό που είπε η Μυτόνγκα (που είναι και δεκα φορές πιο ρομαντικό από το "βαρέθηκε να ψάχνει")?
Νταξ, δεν λέω πλάκα έχουν οι γελοιογραφίες με τον κατακαημένο γαμπρό που τον σέρνει με το ζόρι η νύφη στην εκκλησία αλλά μήπως τελικά παραυιοθετήσαμε τα κλισέ των γελοιογραφιών?
Όσο πιθανό είναι το δικό σου σενάριο άλλο τόσο είνια και της Μυτόνγκας.
Γιατί να είναι το δικό σου το σωστό?
Ένα επιχείρημα???
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Ερώτηση κρίσεως (disclaimer: δεν παίρνω θέση στο θέμα, καθότι για να αναπτύξω πλήρως την άποψη μου χρειάζομαι καμιά ώρα τουλ και ήδη είμαι ...short στο 24ωρο μου κατά 5-6 ώρες αυτόν τον καιρό οπότε...άλλη στιγμή(!))Πιο πολύ με αγορά αυτοκινήτου μου μοιάζει η όλη φάση(ξέρεις, test drive κι αν όλα πάνε καλά θα το πάρουμε το σαραβαλάκι...) παρά με σχέση όπως την περιγράφεις...
Δηλαδή πότε/πώς παντρεύονται σε αυτόν τον κόσμο οι άνθρωποι?
Συναντιούνται τυχαία, ερωτεύονται κεραυνοβόλα και σε μια στιγμή "τρέλας" 3 ώρες μετά πάνε στο δημαρχείο?
Πότε είναι "αποδεκτή" η απόφαση του γάμου? Υπό ποιές συνθήκες εννοώ, μην μου πείτε "άμα υπάρχει αγάπη", ε, ναι προφανώς πρέπει να υπάρχει αγάπη(!).
Γιατί εμένα σαν..τυπική διαδικασία (τυπική με την έννοια του "συνήθως έτσι γίνονται τα πράγματα και δεν βρίσκω κάτι παράλογο σε αυτό") μου φαίνεται το "boy meets girl. They like each other. They date. They fall in love. They decide to live together. Αν δεν ...σφαχτούν για το ποιός θα πλύνει τα πιάτα και ποιός θα βγάζει το σκύλο βόλτα...they get married".
Όσο οι ηλικίες μεγαλώνουν, επειδή κατά κανόνα οι εμπειρίες που έχεις μαζέψει μέχρι εκείνη την ώρα σου δίνουν τη δυνατότητα να ...αναγνωρίζεις τα σημάδια εκείνα που σε κάνουν να ξέρεις αν ο άλλος σου κάνει κλικ ή όχι, αλλά και γενικώς ξέρεις καλύτερα που πατάς και που βρίσκεσαι στη ζωή σου, ΣΥΝΗΘΩΣ οι...χρόνοι κάθε σταδίου μειώνονται.
Εκτός κι αν θεωρείτε ότι η συγκατοίκηση και ο γάμος δεν είναι απαραίτητα στη ζωή και αυτό που θέλεις από τη ζωή σου είναι να την περνάς όπως επιλέγεις τέσπα ΑΛΛΑ στο τέλος της ημέρας θέλεις να γυρνάς στο σπιτι ΣΟΥ, στη βολή ΣΟΥ και να έχεις την ηρεμία σου.
Που είναι fair, αλλά δεν καταλάβαίνω γιατι κάποιος που ΔΕΝ θέλει αυτό είναι κάποιος απελπισμένος ή δεν ξέρω γω τι.
---σημείωση: προφανώς τα παραπάνω εφόσον εξακολουθούν να έχουν αισθήματα ο ένας για τον άλλο, όχι να φαντάζεται αυτή πώς θα ήταν να είχε σχέση με κάθε νέο (ή παλιό!) άνδρα που γνωρίζει και/ή αυτός να κρυφοθέλει να την πέσει στη Μαρία που γνώρισε προχθες...αλλά που να βγαίνεις από τη βολή σου τώρα κάτσε εδώ που κάθεσαι..
Το ερώτημα δεν είναι προσωπικό φυσικά, αφορά οποιονδήποτε εκφράζει διαφωνίες.
Επίσης θα ήθελα να πω ότι έχω διαβάσει τα περισσότερα ποστ κάπως βιαστικά, οπότε αν το ύφος του ποστ είναι απόρροια κάποιου άλλου ύφους που το...σηκώνει, πάω πάσο δεν θα το έχω προσέξει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.