Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Είμαι διατεθιμένος να την κάνω τον πιο ευτηχισμένο άνθρωπο στον κόσμο....χωρίς όμως να δυστυχήσω εγώ.
Αν η ευτηχία της είναι τόσο επιφανειακή ώστε να προέρχεται από το λευκό φουστάνι,το μακρί πέπλο και το θεαθήναι σε φίλους και συγγενείς προφανώς και δεν είναι γυναίκα για μένα....
O γάμος δεν είναι αυτό. Δλδ, technically η θρησκευτική τελετή του γάμου αυτό που λες είναι (τη σήμερον ημέρα), αλλά δεν εννοώ αυτό by γαμος.
Γιατί έτσι όπως το λες είναι σαν να μου λες ότι το "πρόβλημα" είναι ότι δεν σου αρέσει το τζερτζελο.
Αν λοιπόν ο "αλλος" - που δεν είναι η κουτσομπόλα κυρα-Κατίνα από απέναντι - για όποιο λόγο θέλει 2 υπογραφές και 10' λεπτά στο δημαρχείο για να ολοκληρώσει την ευτυχία της?
Η' προτίθεσαι να "meet halfway" -aka σύμφωνο συμβίωσης?
από περιέργεια περισσότερο στα πλαίσια (όπως έγραψα και πιο πάνω), ότι ανέκαθεν προσπαθούσα να καταλάβω γιατί από κάποιους αντιμετωπίζεται τόσο αρνητικά ο γάμος (πχ. για μένα ήταν περισσότερο κάτι του στυλ "εμένα δεν με ενδιαφέρει ο γάμος γιατί δεν με νοιάζει ο θεσμός, αλλά δεν βγάζω και σπυριά στο άκουσμά του")
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Παντού και πάντα θα υπάρχουν "καλοθελητές". Συμμερίζομαι τους προβληματισμούς σου αλλά εξακολουθώ να πιστεύω πως θα πρέπει να ακολουθήσω τον δρόμο που είναι σε μένα αρεστός και όχι στους άλλους.
Αν ο "άλλος" δεν είναι η κουτσομπόλα κυρα-Κατίνα από απέναντι αλλά ο άνθρωπος σου που προτίθεσαι (όπως έγραψες πιο πάνω) να τον κάνεις τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στον κόσμο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Στο κομμάτι αυτό του ποστ σου με βρίσκεις καταρχήν σύμφωνη.Και το πρόβλημα σου αυτό καλλιεργήθηκε μέσα στο οικογενειακό σου περιβάλλον όταν σου έμαθαν πως έτσι πρέπει να γίνει στη ζωή μας, όταν σου έμαθαν ότι μετράει η γνώμη της γειτόνισσας και τα λόγια της πιο πολύ από τον σύντροφό σου, τις επιθυμίες και τα πιστεύω του.
Όταν μπαίνεις και πάλι στο τρυπάκι να σκέφτεσαι τι θα πει ο κόσμος που "σε έχει 10-15-20 χρόνια αστεφάνωτη". Όταν νιώθεις άσχημα επειδή δεν είστε παντρεμένοι. Όταν θέτεις όρους του τύπου "Ή παντρευόμαστε ή χωρίζουμε."
Τότε έχεις θέμα.
Απλώς δεν δέχομαι έτσι "εύκολα" τη 'δαιμονοποίηση' του γάμου. Τη βρίσκω... υπερβολική ρε παιδί μου, δεν γίνονται όλοι οι γάμοι για αυτούς τους λόγους ή με αυτές ("παντρευόμαστε ή χωρίζουμε") συνθήκες. ΔΕΝ λέω ότι αυτά τα πράγματα δεν ισχύουν ποτέ και τα κατέβασες από το κεφάλι σου, αλλά δεν μου αρέσει η υπερβολή.
Το να παντρεύονται 2 άνθρωποι (και by "παντρευομαι" εγώ τουλάχιστον δεν εννοώ το τζέρτζελο που συνοδεύει συνήθως τους θρησκευτικούς γάμους) είναι εν γένει κάτι όμορφο και τρυφερό/γλυκό κτλ.
Τουλάχιστον εγώ (η ρομαντικά αφελής?) έτσι το φαντάζομαι και δεν μπορώ να καταλάβω (αλήθεια δεν μπορώ, ποτέ δεν μπορούσα!) γιατί το αντιμετωπίζουμε λες και ο ένας (άντρας ή γυναίκα) σέρνει τον άλλο στην...κρεμάλα(!).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Γιατί?Το ότι ο γάμος ως θεσμός δεν μου λέει κάτι πχ δε σημαίνει ότι επειδή το αγόρι μου θέλει να παντρευτούμε οπωσδήποτε, εγώ πρέπει να τον παντρευτώ. Εκείνος έχει το θέμα, όχι εγώ.
(αληθινή απορία, παρόλο που η μόνιμη επωδός μου επί πολλά έτη ήταν "εγώ πρώτα θα τις παντρέψω όλες και μετά ΜΠΟΡΕΙ να παντρευτώ εγώ", με άλλα λόγια "δεν με ενδιαφέρει το θέμα γάμος", ποτέ δεν κατάλαβα- ακόμα και από τα πολύ μικρά μου, παρόλο που εγώ δεν ήθελα να παντρευτώ, γιατί αν κάποιος ήθελε να παντρευτεί- και δη αν ήταν γυναίκα(!)- είχε κάποιο "θέμα")
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Εγώ ήδη βλέπω μεγάλη διαφορά και έχω απλά αρραβωνιαστεί.
Όπως;
ότι πλέον εκτός από το να ακούς για τις εξετάσεις των γονιών σου ακούς και για τις εξετάσεις των γονιών του. Και δεν εννοώ από τον ίδιο εννοώ απευθείας από τους γονείς του μιας και είσαι "της οικογένειας". Α, ναι επίσης προφανώς επειδή είσαι της οικογένειας [και αυτός της δικιάς σου] εννοείται ότι πληθαίνουν οι επισκέψεις για καφέ, φαϊ και γενικώς "μουαμπέτι" με ανθρώπους που υπό νορμάλ συνθήκες -όσο συμπαθείς και να σου είναι- δεν τους έβλεπες πάνω από 5 φορές το χρόνο. Και καλά, άμα είσαι τυχερή και είναι σε καμιά ελληνική επαρχία (νησί ακόμα καλύτερα ) κάπως το σώζεις. Άμα είναι 2 δήμους παραπέρα δυσκολεύουν τα πράγματα!
Επίσης πλέον εκτός από το να πρέπει να ευχηθείς στον κυρ-Νίκο και την κυρία Σοφία [και φυσικά να πάρεις και ένα δώρο ανεπρόκοπη! ] έχεις να ευχηθείς και στην αγαπημένη θεία Μαρία (την ύπαρξη της οποία πιθανόν να αγνοούσες μέχρι τον αρραβώνα αλλά μετά θέλει κι αυτή να σε γνωρίσει και φυσικά δεν νοείται να μην την γνωρίσεις!).
Από την άλλη, βέβαια, να λέμε κ του στραβού το δίκιο, σε γιορτές και γενέθλια "Τσιμπάς" περισσότερα (ίσως και καλύτερα) δώρα, τα οποία βέβαια συνηθέστατα 'ξεπληρώνονται' με επίσκεψη στους γονείς (ειδικά άμα είσαι γκαντέμω και μάλλον θα έχεις παιδί στο νηπιαγωγείο μέχρι να δεήσει ο Δίας να ..στείλει τα γενέθλια σου Σ/Κ και άρα να εξαφανιστείς και να καταφέρεις τουλάχιστον την ημέρα να την περάσεις με τον καλό σου και μόνο).
Τι άλλο? Χμμ, αυτά μου'ρχονται έτσι γρήγορα γρήγορα
Μάλλον χάνω το concept ε?
Πάντως προσωπικά άμα τα ήξερα όλα αυτά δεν θα αρραβωνιαζόμουν το δηλώνω...
Κατευθείαν για γάμο (μη σας πω γάμο και βαφτίσια να το ξεμπερδεύουμε μια και καλή )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Γιατι οι περισσοτερες/οι εχουν την πεποιθηση οτι αλλαζει. Και καταληγουν να απογοητευονται,και εν το μεταξυ υπαρχουν παιδια στη μεση,που καταληγουν να πληρωνουν τα σπασμενα.
άρα με ξαναφέρνεις στο αρχικό -αναπάντητο για την ώρα- ερώτημα:
πότε είναι οκ να παντρεύονται οι άνθρωποι? πότε οι γάμοι έχουν -στατιστικά, γιατί ποτέ δεν ξέρεις-πιθανότητες να μην γίνουν όπως περιγράφεις? τι είναι τελικά τα ζευγάρια που συζούν χρόνια/έχουν σχέση χρόνια?
Ποιοί παντρεύονται τέλος πάντων τη σημερον ημέρα βρε αδερφε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Πιάνομαι από αυτό για να κάνω την εξής ερώτηση που την είχα πάντα απορία σε ανάλογες περιπτώσεις.Δεν αλλαζει κατι ο γαμος.
Αν ΔΕΝ αλλάζει κάτι ο γάμος (που εγώ μαζί σου είμαι σε αυτό) τότε ΓΙΑΤΙ να μην γίνει?
Δεδομένου ότι είναι αποδεκτό πλέον και κοινωνικά να παντρευτεί κάποιος με πολιτικό γάμο, υπόθεση...15 λεπτών δλδ, φιλικό μου ζευγάρι παντρεύτηκε με πολιτικό και δεν πήρε καν άδεια από τη δουλειά (για την ακρίβεια αυτός πήρε, αυτή πήρε μια δίωρη άδεια-είχε αυτό το περιθώριο), γιατί τέτοιο "τζιζ" στο άκουσμα της λέξης "γάμος"?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Υπό ποιές προϋποθέσεις είναι αποδεκτή η απόφαση γάμου?
Μετά από πόσο καιρό, αφού έχει προηγηθεί τι, ποιός το αποφασίζει?
Τι γίνεται με τα ζευγάρια που είναι πολλά χρόνια μαζί και συζούν? Έχουν "ελπίδα" να παντρευτούν ή μπα?
Δεν κατηγορώ προσπαθώ να καταλάβω το πνεύμα αυτών που αντιδρούν τόσο έντονα στο (υπερβολικά δοσμένο στον τίτλο yet όχι τόσο από τον...ουρανό) ερώτημα του τίτλου..
Να καταλάβω τι βλέπετε που δεν βλέπω εγώ ρε παιδάκι μου, δεν λέω ότι είστε λάθος, απλώς i am missing s'th and i am trying to figure out what
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Resident Evil
Διακεκριμένο μέλος
Μήπως απλά έκαναν πρόταση γάμου γιατί θεώρησαν οτι είναι πολύ αργά για να "ψάχνουν" για καινούργιο σύντροφο και φοβούνταν τη μοναξιά;;;; Λέω εγώ τώρα...
Λοιπόν δεν το καταλαβαίνω αυτό (μην το πάρεις προσωπικά, αφορμή είσαι)
Ξέρεις τι? ΝΑΙ μπορεί να είναι αυτό που λες!
Γιατί όμως πρέπει να βλέπουμε το γάμο λες και είναι κανα καταναγκαστικό έργο?
Γιατί δλδ να μην είναι αυτό που είπε η Μυτόνγκα (που είναι και δεκα φορές πιο ρομαντικό από το "βαρέθηκε να ψάχνει")?
Νταξ, δεν λέω πλάκα έχουν οι γελοιογραφίες με τον κατακαημένο γαμπρό που τον σέρνει με το ζόρι η νύφη στην εκκλησία αλλά μήπως τελικά παραυιοθετήσαμε τα κλισέ των γελοιογραφιών?
Όσο πιθανό είναι το δικό σου σενάριο άλλο τόσο είνια και της Μυτόνγκας.
Γιατί να είναι το δικό σου το σωστό?
Ένα επιχείρημα???
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.