Με ποιο τρόπο εισπράττουμε την αγάπη;

[Κακή Επιρροή]

Εδω που τα λεμε... εχω την εντυπωση οτι υπαρχουν αρκετα παιδια σε αυτην την ηλικια που δεν ειναι σε θεση να το καταλαβουν...

η αλήθεια είναι ότι μιλάμε για την δική σου ηλικία και προφανώς γνωρίζεις καλύτερα πως σκέφτονται και συμπεριφέρονται οι συνομίλικοι σου... αναρωτιέμαι όμως.... δεν είναι όντως σε θέση να το καταλάβουν ή το παίζουν ώστε να ασκήσουν πιέσεις στους γονιούς για περισσότερες ελευθερίες?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Ακομα και στα 14-15, οπου το παιδι ειναι και στην εφηβεια (με ο,τι συνεπαγεται αυτο), δε θεωρειται ωριμο και ικανο να αντιληφθει τι ισχυει στην πραγματικοτητα...
Ασε που σε αυτην ειδικα την ηλικια, δεν ειναι και ενα θεμα το οποιο το πολυαπασχολει..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

η αλήθεια είναι ότι μιλάμε για την δική σου ηλικία και προφανώς γνωρίζεις καλύτερα πως σκέφτονται και συμπεριφέρονται οι συνομίλικοι σου... αναρωτιέμαι όμως.... δεν είναι όντως σε θέση να το καταλάβουν ή το παίζουν ώστε να ασκήσουν πιέσεις στους γονιούς για περισσότερες ελευθερίες?

Ξερεις τι... Δεν μπορω ακριβως να το προσδιωρισω... Βασικα δεν σκευτικα ιδικα με κριτιριο αυτο, απλα μου ερχονται γρηγορα και ευκολα στο νου παιδια που στα 15 τους δεν εχουν κατανοειση πολλα πραγματα, και που ζουν σε μια μεγαλη ουτοποια... Απλα καπια παιδια δεν θα με εξεπλητε καθολου να μου απανταγανε αν τους ρωταγα αυριο για αυτο το ερωτιμα "Εμενα ο μπαμπας μου με αγαπαει, μολις του ζητισα μηχανακι μου το πειρε. Η μανα μου παλι δεν με αγαπαει και αρχισε και γκρινιαζε οτι δεν εχω διπλωμα οτι θα σκωτωθω κλπ".
Δεν μιλαω βεβαια για τους περισσοτερους, αλλα υπαρχουν και αυτα τα παιδια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Ξερεις τι... Δεν μπορω ακριβως να το προσδιωρισω... Βασικα δεν σκευτικα ιδικα με κριτιριο αυτο, απλα μου ερχονται γρηγορα και ευκολα στο νου παιδια που στα 15 τους δεν εχουν κατανοειση πολλα πραγματα, και που ζουν σε μια μεγαλη ουτοποια... Απλα καπια παιδια δεν θα με εξεπλητε καθολου να μου απανταγανε αν τους ρωταγα αυριο για αυτο το ερωτιμα "Εμενα ο μπαμπας μου με αγαπαει, μολις του ζητισα μηχανακι μου το πειρε. Η μανα μου παλι δεν με αγαπαει και αρχισε και γκρινιαζε οτι δεν εχω διπλωμα οτι θα σκωτωθω κλπ".
Δεν μιλαω βεβαια για τους περισσοτερους, αλλα υπαρχουν και αυτα τα παιδια

αλήθεια... θα ήθελες να ρωτήσεις αύριο μερικούς στο σχολείο σου, έτσι από περιέργεια και να μας πεις? αν βαριέσαι καταλαβαίνω.... αλλά δες το σαν ένα project για το στέκι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

αλήθεια... θα ήθελες να ρωτήσεις αύριο μερικούς στο σχολείο σου, έτσι από περιέργεια και να μας πεις? αν βαριέσαι καταλαβαίνω.... αλλά δες το σαν ένα project για το στέκι

Δεν ειναι οτι βαριεμε, ειναι οτι θα με παρουν με της ντοματες....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Θεωρώ κάπως άτοπες τέτοιου είδους ερωτήσεις πάντως γενικότερα, όχι μόνο προς τα μικρά παιδιά...
Ως ενήλικες είμαστε σίγουροι ότι έχουμε τα σωστά κριτήρια για να καταλάβουμε πότε μας αγαπούν; Και σε τι βασίζονται αυτά;

Μπορεί να μην πρέπει ένας γονιός να επαναπαύεται φέρνοντας στο παιδί δώρα για να του δείξει την αγάπη του γιατί φυσικά αυτό δεν αρκεί, όμως που είναι το κακό όταν το παιδί συνειδητοποιεί ότι οι γονείς στερήθηκαν κάτι για να του αγοράσουν αυτό που θέλει, να το εκτιμά αυτό και μέσα από αυτό να αντιλαμβάνεται την αγάπη τους;

Που είναι το κακό το παιδί να συνειδητοποιεί ότι η μαμά του το αγαπά επειδή του έφτιαξε το αγαπημένο του φαγητό και άρα αφιέρωσε το χρόνο της να κάνει κάτι για να το ευχαριστήσει; (Τη στιγμή που η μητέρα του φίλου του π.χ. δεν μαγειρεύει ποτέ γιατί κάνει καριέρα κι έχει κάνει μέσα του τη σύγκριση).

Δε με τρομάζουν καθόλου οι απαντήσεις αυτών των παιδιών. Τους ζητάμε να περιγράψουν με λόγια ένα συναίσθημα άρα εξ' ορισμού να το εκλογικεύσουν. Αν απλά μας απαντούσαν: "Ξέρω ότι οι γονείς μου με αγαπούν γιατί το νιώθω" θα μας αρκούσε;

Ναι, δυστυχώς υπάρχουν αδιάφοροι γονείς που αντικαθιστούν τη φροντίδα με τα υλικά αγαθά που ο μισθός τους μπορεί να προσφέρει.
Σκεφτείτε όμως πόσοι και πόσοι γονείς αναγκάζονται να εργάζονται όλη μέρα για να εξασφαλίσουν την επιβίωση της οικογένειάς τους και δε φταίει η αδιαφορία τους για τις λίγες ώρες που μπορούν να αφιερώσουν στα παιδιά τους...

Ο δικός μου πατέρας που εργαζόταν στην Αραβία και περνούσε κοντά μας λίγες ημέρες το χρόνο δηλαδή, δε με αγαπούσε; Κι όμως με λάτρευε και το ήξερα πολύ καλά!

Η άποψή μου για τη γονική αγάπη (όχι μόνο για τη μητρική απαραίτητα, στην οποία αναφέρεται το κείμενο) συνοψίζεται στο παρακάτω:

(από ραδιοφωνική εκπομπή γύρω στο 1990)

Η μητρική αγάπη είναι μια χωρίς όρους επιβεβαίωση της ζωής του παιδιού και των αναγκών του.
Η επιβεβαίωση της ζωής του παιδιού έχει δύο όψεις: η μία είναι η φροντίδα και η ευθύνη, οι απόλυτα αναγκαίες για τη διαφύλαξη της ζωής του παιδιού και την ανάπτυξή του, η άλλη πηγαίνει πιο μακριά απʼ την απλή συντήρηση. Είναι η στάση που ενσταλάζει στο παιδί την αγάπη για τη ζωή, που του δίνει το συναίσθημα.
Η μητρική αγάπη σʼ αυτό το δεύτερο στάδιο κάνει το παιδί να νιώθει «είναι ωραίο να έχω γεννηθεί». Αυτό ενσταλάζει στο παιδί την αγάπη για τη ζωή, κι όχι μόνο την επιθυμία να μείνει ζωντανό.
Η γη της επαγγελίας - η γη είναι ένα μητρικό σύμβολο- περιγράφεται με το γάλα και το μέλι που ρέουν άφθονα. Το γάλα είναι το σύμβολο της πρώτης έννοιας, της αγάπης, της φροντίδας και της ασφάλειας.
Το μέλι συμβολίζει τη γλυκύτητα της ζωής την αγάπη γιʼ αυτήν και την ευτυχία να είσαι ζωντανός.
Για να είναι ικανή μια μητέρα να δώσει και από το μέλι, δεν φτάνει μόνο να είναι μια καλή μητέρα, αλλά και ένα ευτυχισμένο άτομο.
Η επίδραση στο παιδί είναι καθοριστική. Η αγάπη της μητέρας για τη ζωή είναι τόσο μεταδοτική όσο και η αγωνία της.
Και οι δύο καταστάσεις έχουν μια επίδραση στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού.
Το πραγματικό κατόρθωμα της μητρικής αγάπης, βρίσκεται όχι στην αγάπη της μάνας για το νήπιο, αλλά στην αγάπη της για το παιδί που μεγαλώνει .
Το παιδί πρέπει να μεγαλώσει! Πρέπει να ξεφύγει από τη μήτρα της μητέρας, από το μαστό της. Πρέπει τελικά να γίνει μια εντελώς ξεχωριστή ανθρώπινη ύπαρξη.
Η πραγματική ουσία της μητρικής αγάπης είναι η φροντίδα για την ωρίμανση του παιδιού, για την αποκόλληση του από τη μητέρα.
Στην ερωτική αγάπη δύο άνθρωποι που ήταν χωρισμένοι, ξένοι, γίνονται ένα.
Στη μητρική αγάπη δύο άνθρωποι που ήταν ένα, αποχωρίζονται και ακολουθούν ξεχωριστές παράλληλες πορείες.
Η μητέρα πρέπει να επιθυμεί να βοηθήσει τον αποχωρισμό του παιδιού, πράγμα που απαιτεί ανιδιοτέλεια και ικανότητα να δίνεις το παν και να μην θέλεις τίποτʼ άλλο, από την ευτυχία του αγαπημένου προσώπου.

Ευτυχισμένοι γονείς, μεγαλώνουν ευτυχισμένα παιδιά τα οποία με τη σειρά τους δημιουργούν ευτυχισμένες οικογένειες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Δεν ειναι οτι βαριεμε, ειναι οτι θα με παρουν με της ντοματες....

Παρε ασπιδα. Ή αγορασε εσυ ολες τις ντοματες στα γυρω μαγαζια Βe brave !

Μπορεί να μην πρέπει ένας γονιός να επαναπαύεται φέρνοντας στο παιδί δώρα για να του δείξει την αγάπη του γιατί φυσικά αυτό δεν αρκεί, όμως που είναι το κακό όταν το παιδί συνειδητοποιεί ότι οι γονείς στερήθηκαν κάτι για να του αγοράσουν αυτό που θέλει, να το εκτιμά αυτό και μέσα από αυτό να αντιλαμβάνεται την αγάπη τους;

Δε νομιζω οτι ειπε κανεις οτι ειναι κακο αυτο.

Που είναι το κακό το παιδί να συνειδητοποιεί ότι η μαμά του το αγαπά επειδή του έφτιαξε το αγαπημένο του φαγητό και άρα αφιέρωσε το χρόνο της να κάνει κάτι για να το ευχαριστήσει; (Τη στιγμή που η μητέρα του φίλου του π.χ. δεν μαγειρεύει ποτέ γιατί κάνει καριέρα κι έχει κάνει μέσα του τη σύγκριση).

Ουτε αυτο.Πολυ σωστα και τα 2. (αρκει να μπορει να τα εκτιμα το παιδι, εκει ειναι το θεμα, να μαθαινει να εκτιμαει).

Δε με τρομάζουν καθόλου οι απαντήσεις αυτών των παιδιών. Τους ζητάμε να περιγράψουν με λόγια ένα συναίσθημα άρα εξ' ορισμού να το εκλογικεύσουν.

Οταν περιγραφουμε κατι δε σημαινει απαραιτητα (ή βασει καποιου ορισμου) οτι το εκλογικευουμε.

Ο δικός μου πατέρας που εργαζόταν στην Αραβία και περνούσε κοντά μας λίγες ημέρες το χρόνο δηλαδή, δε με αγαπούσε; Κι όμως με λάτρευε και το ήξερα πολύ καλά!

Μα αυτα ειναι ειδικες περιπτωσεις. Αφου δε μπορουσε να ειναι κοντα οσο θα θελε. αλλο αυτο, και αλλο να μπορει.

Καλο το κειμενο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Ήθελα να προσθέσω πως ειδικά στην περιοχή που ζω, η κόρη μου έχει συμμαθητές που μεγαλώνουν στην ουσιά με τη Φιλιππινέζα... Βλέπω καθημερινά τι σημαίνει να είσαι παραμελημένος...

Έτυχε να πάω να πάρω την κόρη μου από σπίτι συμμαθητριάς της και η Φιλιππινέζα χαϊδευε το κεφαλάκι του παιδιού που προσέχει και δάκρυζε για τα δικά της...πίσω στην πατρίδα της...που μεγαλώνουν μόνα τους ενόσω εκείνη μεγαλώνει ξένα παιδιά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Zilda]

Με ποιο τρόπο σας έδειχναν οι γονείς σας ότι σας αγαπάνε? Τι θα θέλατε να κάνουν οι γονείς σας για να νιώσετε ότι σας αγαπάνε?

Με προβληματίζει το γεγονός ότι σε ένα μικρό γκάλοπ που έκανα, τα παιδιά απάντησαν στην ερώτηση «Πώς καταλαβαίνεις ότι οι γονείς σου σε αγαπάνε» το εξής:
1) Η μαμά μου μου μαγειρεύει το αγαπημένο μου φαγητό
2) Ο μπαμπάς μου αγοράζει όʼτι μου αρέσει (ή μου ασφαλίζει το χαρτζιλίκι για να αγοράζω αυτό που μου αρέσει)
3) Με αφήνουν ελεύθερος/η να κάνω ότι θέλω…

Ομολογώ ότι μου φαίνεται λάθος το να δείχνεις στο παιδί σου πόσο τον αγαπάς χαρίζοντας του φαΐ, λεφτά ή απεριόριστη ελευθερία…

Με πράξεις...
Παντως αν κάποιος μ μαγειρεύει το αγαπημένο μου φαγητό είναι και αυτός ένας τρόπος για να μου δείξει την αγάπη και το ενδιαφέρον του. Δεν είναι κακό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Με πράξεις...
Παντως αν κάποιος μ μαγειρεύει το αγαπημένο μου φαγητό είναι και αυτός ένας τρόπος για να μου δείξει την αγάπη και το ενδιαφέρον του. Δεν είναι κακό.

ναι, σιγουρα δεν ειναι κακο. Απλα ειναι κακο να ειναι ο μονος ή ο σημαντικοτερος τροπος. You know what I mean?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[McManus]

Όλες -μα όλες- οι μορφές αγάπης είναι ιδιοτελείς ή υστερόβουλες.

Έστω κι ασυνείδητα.

Ακόμη και η αγάπη μεταξύ του παιδιού με τους γονείς του, είναι ιδιοτελής ή υστερόβουλη.

Ανιδιοτελής αγάπη δεν υπάρχει πουθενά πέραν του ακαθόριστου πλέγματος του έρωτα που αργά ή γρήγορα

τεζάρει και δίνει την θέση του στην αγάπη. Αρέσει ή όχι, έτσι ανεβαίνει η παράσταση.

Θέλουμε να λαμβάνουμε αυτό που μας αρέσει.

Κι αυτό κάνουμε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Είχα ακούσει κάποτε πως ο κάθε άνθρωπος έχει έναν δικό του τρόπο με τον οποίο αγαπάει και έναν δικό του τρόπο με τον οποίο θέλει να αγαπηθεί. Είναι σημαντικό όταν ξεκινάμε μια σχέση να ψάχνουμε να βρούμε πως θέλει ο άλλος να αγαπηθεί και πως δείχνει την αγάπη του. Αφού το κάνουμε αυτό θα πρέπει να του δείχνουμε την αγάπη μας με τον τρόπο που θέλει εκείνος, αλλά ταυτόχρονα να του δείχνουμε και την αγάπη μας με τον τρόπο που θέλουμε εμείς και αυτός με την σειρά του θα πρέπει να κάνει το ίδιο αλλά να μάθει να αποδέχεται και την τον δικό μας τρόπο αγάπης. Έτσι και οι δύο παίρνουν αυτό που θέλουν, αλλά αφήνουν και τον άλλο να εκφραστεί όπως εκείνος θέλει.

 

[teacher_40]

Νιωθω οτι με αγαπουν οταν με αγκαλιαζουν, οταν με σκεφτονται και προσφερινται να κανουν κατι αντι για εμενα για να με ξεκουρασουν, οταν με φροντιζουν